Organy podatkowe, ani sąd nie są uprawnione do oceny stanu zdrowia podatnika. NSA uznał, że nasilone objawy depresji mogą zostać uznane za wystarczająca przeszkodę w złożeniu pisma w stosownym terminie.

Naczelnik urzędu skarbowego ustalił do zapłaty kwotę PIT za rok 2004 dla kobiety cierpiącej na depresję. Decyzja została wysłana pocztą, jednak ze względu na nasilenie objawów choroby, podatniczka nie odebrała jej z urzędu pocztowego. Pismo wróciło do skarbówki. Po upłynięciu terminu przysługującego na złożenie odwołania, decyzja okazała się ostateczna, a fiskus mógł rozpocząć egzekucję z majątku kobiety. Kiedy otrzymała ona tytuł wykonawczy w marcu 2011 roku, odwołała się od decyzji i złożyła jednocześnie wniosek o przywrócenie terminu na wniesienie odwołania. Swoją prośbę uzasadniała chorobą – twierdziła, że w czasie, kiedy decyzja została do niej wysłana (pod koniec 2010 roku) jej objawy tak bardzo się nasiliły, że nie była w stanie nawet wychodzić z mieszkania, nie odebrała więc decyzji z poczty. Naczelnik US nie uznał jej argumentacji i nie zgodził się na przywrócenie terminu. Prośby kierowane do Izby Skarbowej i bydgoskiego WSA również nie przyniosły pozytywnego efektu.

Dopiero orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego okazało się przychylne dla podatniczki. NSA wykazał, iż ani organy podatkowe, ani WSA nie mają należytych uprawnień, aby podawać w wątpliwość stan zdrowia podatniczki, czy wyciągać wnioski z dostarczonej przez nią dokumentacji medycznej. Podkreślił ponadto, że jeśli chodzi o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania wystarczy tylko uprawdopodobnienie zdarzeń, które spowodowały,  iż pismo nie zostało złożone na czas. Nie jest konieczne w tym przypadku przedstawianie niepodważalnych dowodów. W tej sprawie argumenty podatniczki uznał za wystarczające.

Wyrok NSA, 11 grudnia 2013 (sygn. II FSK 178/12).