Usługa związana z analizą ryzyka jest niezbędna w celu przygotowania polisy ubezpieczeniowej i ustalenia wysokości stawki. W związku z tym jest zwolniona z podatku VAT.

Spółka specjalizująca się w przygotowywaniu ocen ryzyka dla opracowania polis ubezpieczeniowych złożyła wniosek o indywidualną interpretację do ministra finansów. Interesowało ją, czy prowadzone przez nią usługi mogą być zwolnione z VAT na mocy art. 43, ust. 13 w związku z art. 43, ust. 1, pkt 37 ustawy o VAT ( Dz. U. 2011, nr 177, poz. 1054 ze zmianami). Wspomniane przepisy zezwalają na zwolnienie z podatku VAT usługi  ubezpieczeniowe i reasekuracyjne oraz powiązane z nimi usługi pośrednictwa, a także usługi, które są wprawdzie odrębne, jednak bez których świadczenie powyższych usług byłoby niemożliwe.

Przedstawiciele spółki podkreślili, że to podmioty odrębne od towarzystwa ubezpieczeniowego dokonują oceny rynkowej ryzyka. Ustalenie składki, którą ma zapłacić klient, jest zaś ściśle związane z czynnościami wykonywanymi przez pracowników właśnie tej spółki, którzy oceniają wielkość i rodzaj ewentualnego ryzyka. Ich praca w tym zakresie polega m.in. na analizie danych o ubezpieczanym obiekcie i urządzeniach znajdujących się na jego obszarze. Spółka zaś jako firma dokonująca oceny ryzyka dysponuje stosowną infrastruktur ą techniczną i personelem przeszkolonym do prowadzenia takiej działalności.

Minister Finansów nie zgodził się na zwolnienie świadczonych przez spółkę usług z  podatku VAT. Jako uzasadnienie swej decyzji wyraził opinię, że usługi te nie są nieodzowne dla podpisania umów ubezpieczeniowych.

WSA w Warszawie przychylił się natomiast do stanowiska spółki świadczącej usługi pomocnicze dla Towarzystwa Ubezpieczeniowego. Powołał się przy tym na ustawę o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. 2013, poz. 950 ze zmianami), która zakłada, że ubezpieczyciel podejmuje decyzje o wysokości stawek właśnie na podstawie analizy ryzyka.

Kasacyjna skarga Ministra Finansów do NSA zawierała jego sprzeciw wobec takiego rozstrzygnięcia. Według niego unijna dyrektywa VAT (2006/112/WE) znacznie zawęża  podmioty uprawnione do zwolnienia z VAT do brokerów i agentów ubezpieczeniowych. Najwyższy Sąd Administracyjny utrzymał jednakże wyrok WSA w mocy uzasadniając swoje stanowisko brakiem dobrej spójności przepisów polskich i unijnych, który to powinien przemawiać na  korzyść podatnika.

Wyrok NSA, 8 stycznia 2014, (sygn. akt. I FSK 177/13) jest prawomocny.