Zapis na zwolnieniu lekarskim odnośnie zakazu chodzenia może uchronić podatnika przed negatywnymi konsekwencjami spóźnienia w złożeniu zeznania. Jeśli go brak, organ podatkowy nie przyjmuje tłumaczeń na temat złego stanu zdrowia.

Kobieta, wobec której od kilku miesięcy toczyło się postępowanie podatkowe, przebywała na zwolnieniu lekarskim w związku z zagrożeniem ciąży. Z tego samego powodu zmieniła miejsce zamieszkania. W październiku 2010 roku urząd skarbowy nadał na jej dotychczasowy adres 3 decyzje w związku z rozliczeniami PIT. Pisma, mimo awizowania, nie zostały odebrane z poczty, która po upływie 14 dni zwróciła jej do urzędu. W listopadzie, kiedy minął 14 –dniowy termin na wniesienie odwołania do izby skarbowej, urząd rozpoczął procedurę związaną z zajęciem wynagrodzenia kobiety. Dopiero, kiedy pracodawca poinformował ją o tym, że organ podatkowy zajął jej pensję, zatrudniła pełnomocnika. Chciała w ten sposób powstrzymać egzekucję.

Pełnomocnik wnioskował w imieniu podatniczki o przywrócenie terminu na wniesienie odwołania od wydanej decyzji. Argumentował przy tym, że brak kontaktu z urzędem w stosownym czasie wynikał ze złego stanu zdrowia podatniczki związanego z zagrożeniem ciąży, która nie dość, że przebywała na zwolnieniu lekarskim, to w dodatku przeprowadziła się pod inny adres, gdzie znalazła się pod opieką teścia.

Dyrektor olsztyńskiej Izby Skarbowej nie zgodził się na przywrócenie terminu. Orzekł, że skoro na przedstawionym przez pełnomocnika druku zwolnienia zakreślona została pozycja „może chodzić”, to kobieta mogła zadać sobie trud skontaktowania z urzędem, zwłaszcza, że była świadoma toczącego się w jej sprawie postępowania. Miała też możliwość wcześniejszego zatrudnienia pełnomocnika.

Identycznego zdania były olsztyński WSA oraz NSA. Uznały one, że w przedstawionych okolicznościach kobieta nie wykazała się należytą starannością podczas toczącego się postępowania podatkowego, toteż musi ponieść tego konsekwencje.

Wyroki Najwyższego Sądu Administracyjnego z 27 marca 2014 roku  o sygn. akt: II FSK 1014/2, II FSK 1015/12 oraz II FSK 1016/12.