O łapówkach za odsunięcie od siebie obowiązku służby wojskowej słyszeliśmy i u nas . Ale narzędzie do napełniania kasy państwowej uczynili z nich Brytyjczycy.

Podatek nakładany na poddanych , którzy nie wyrazili zgody na walkę w królewskiej armii nosił nazwę od łacińskiego słowa „scutum” (czyli rycerska tarcza). Znany był jako „scutage”, „scuagium”, „escuagium”, albo „scutagium”.

Był on obecny już za panowania króla Henryka I Beauclerca (1100-1135). Początkowo stanowił stosunkowo niską kwotę do uiszczenia. Dopiero Jan Bez Ziemi (królujący w latach 1199-1216) podniósł go zdecydowanie – do wysokości 300 % i nakazał jego odprowadzanie nawet w czasie pokoju.

Z pewnymi zmianami podatek „scutage” funkcjonował przez z górą 3 stulecia, póki nie został zastąpiony prze inne typy opodatkowania.