Wartością przedmiotu sporu dla spraw majątkowych o roszczenia pieniężne między pracownikiem, a pracodawcą nie są kwoty przysługujące według zapisów Kodeksu pracy, ale kwota, której w pozwie żąda  pracodawca, lub pracownik. Od jej wysokości zależy wielkość opłaty sądowej.

Niezwykle istotne jest precyzyjne ustalenie wartości przedmiotu sporu. Od tej wysokości zależeć będzie, czy dany sąd jest odpowiedni do rozpatrywania danej sprawy oraz, czy żądania strony są uzasadnione i w ogóle realne do spełnienia. Stąd ważne, by w sprawach, w których poruszona jest kwestia roszczeń pieniężnych, a zgłoszonych na przykład w zamian za inny przedmiot, wartością przedmiotu sporu będzie podana w piśmie suma. Natomiast w sporach o roszczenie pracowników w odniesieniu do rozwiązania, istnienia, albo nawiązania stosunku pracy wartość przedmiotu sporu określana jest jako suma wynagrodzenia za pracę w okresie spornym – ale nie więcej niż za 12 miesięcy (przy umowach zawartych na czas określony) oraz suma rocznego wynagrodzenia przy umowach zawieranych na czas nieokreślony.

W przypadku spraw, kiedy pracownik żąda przywrócenia do pracy na uprzednich warunkach przez wzgląd na wadliwe wypowiedzenie – za wartość przedmiotu sporu uznaje się za sumę wynagrodzenia za pracę (sprzed owej zmiany) za czas 1 roku – bez względu na to, czy zatrudnienie trwa nadal, tyle, że na nowych warunkach, czy też umowa o pracę została rozwiązana.

Składając pozew strona zobowiązana jest do uiszczenia stosownych opłat sądowych. Pierwsza z nich to opłata podstawowa, druga to opłata stosunkowa. Wysokość opłaty podstawowej zależna jest od widełek, w jakich mieści się kwota będąca przedmiotem sporu. Dla kwoty nie wyższej niż 2000 zł będzie to 30zł, dla kwoty do 5000zł – 100zł i odpowiednio dla kwot do i powyżej 7 500zł – 250 i 300zł. Opłata stosunkowa stanowi 5 % żądanej kwoty, ale nie mniej niż 30zł, ani nie więcej niż 100 000zł.

W sytuacji, kiedy więcej osób składa jedno pismo, należy wpłacić jedną opłatę – chyba, że w piśmie zawartych będzie kilka roszczeń, to każda ze składających je osób opłaca opłatę niezależnie – w wysokości proporcjonalnej do swego zobowiązania, bądź roszczenia.

Składając opłaty sądowe należy uwzględnić następujące dokumenty:

-pozew

-wniosek wszczynający postępowanie w sprawie (zarówno złożony pisemnie, jak i ustnie do protokołu).

W przypadku nieuiszczenia opłat sądowych, sąd nie podejmuje żadnych działań. Natomiast, jeśli zostaną one opłacone tylko fragmentarycznie – ustosunkowuje się do nich jak do wcale nieopłaconych i zwraca je, lub odrzuca.

źródło: PORADNIK GAZETY PRAWNEJ nr 4 (818), www.infor.pl