„Świeżoupieczony” rencista pobierający od niespełna roku świadczenia rentowe z tytułu częściowej niezdolności do pracy podjął zatrudnienie w firmie oferującej prace na umowę zlecenia. Nie był pewien, czy w przypadku ewentualnej choroby podczas wykonywania zlecenia będzie mógł skorzystać z zasiłku chorobowego.

Ubezpieczenie chorobowe dla zleceniobiorcy jest ubezpieczeniem dobrowolnym. Jeśli więc zdecyduje się on na odprowadzanie składek, to w razie zachorowania podczas wykonywania zlecenia, będzie mógł skorzystać z zasiłku chorobowego. Obowiązuje tu jednak pewien limit czasowy narzucony przez ustawę o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, a o którym czytamy w art. 4, ust. 1, pkt. 2. Przepis ów zastrzega, iż ubezpieczony nabiera prawa do zasiłku chorobowego dopiero po upływie okresu wyczekiwania, a ten w odniesieniu do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego liczy sobie 90 dni.

Należy przez to rozumieć, że jeśli mężczyzna podjął zatrudnienie w oparciu o umowę zlecenia i przystąpił do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego, to uzyska prawo do zasiłku chorobowego po 90 dniach nieprzerwanego jego trwania. Trzeba przy tym pamiętać o tym, iż prawo to zachowuje wyłącznie podczas trwania tego ubezpieczenia, czyli wykonywanego zlecenia, ponieważ w przypadku osób posiadających prawo do emerytury, lub renty zasiłek chorobowy z tytułu niezdolności do pracy powstałej w trakcie trwania ubezpieczenia chorobowego, jak również w związku z niezdolnością do pracy wynikłą po ustaniu tytułu ubezpieczenia nie przysługuje za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego (art. 13, ust. 1, pkt 1 ustawy zasiłkowej).

Podstawa prawna: Ustawa o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa [Dz. U. 2014, poz. 159 ze zmianami].

źródło: Gazeta Podatkowa nr 19 (1269)/2016.