Firma powinna wykazać w podatku dochodowym zaliczki, które przyjęła (i zatrzymała) od kontrahentów na poczet usług, które nie doszły do skutku z powodu zerwania umowy. Jednak wpłacone i stracone przez nią zaliczki w takiej samej sytuacji nie mogą zostać potraktowane jako koszty uzyskania przychodów.

Powszechną jest sytuacja, kiedy podmioty pobierają zaliczki na poczet wykonania przyszłych usług. Stanowią one zabezpieczenie interesów sprzedawcy. Czasem jednak kontrahent rezygnuje z umowy i wtedy przekazana zaliczka zostaje zatrzymana.

W zależności od tego, czy zaliczka zostaje wpłacona, czy przyjęta, jest ona inaczej traktowana przez fiskusa.

Przyjętą zaliczkę zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych należy wykazać jako przychód w podatku dochodowym, jeśli zostanie ona zatrzymana. Natomiast zaliczki, które podmiot wpłaca, aby zagwarantować sobie wykonanie usługi, ale straci na skutek odstąpienia od umowy, nie może zaliczyć jako kosztu podatkowego (art.23, ust. 1, pkt 54 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Podstawa prawna: Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U.2012, poz.361 ze zmianami).

Źródło: Gazeta Podatkowa 77 (1327)/2016